ชาติกับประชาคมโลก


หลังจากความเปลี่ยนแปลงทางการเมืองครั้งใหญ่ของประเทศไทย มีผลกระทบติดตามมามากมายซึ่งก็เป็นปกติของการเปลี่ยนแปลงในทุกเรื่องราว และครั้งนี้ก็เป็นการเปลี่ยนแปลงที่ก่อให้เกิดผลกระทบอย่างรุนแรงโดยตรงต่อกลุ่มนักธุรกิจการเมืองและกลุ่มที่ต้องการล้มล้างระบอบการปกครองที่มีพระมหากษัตริย์เป็นศูนย์รวมจิตใจของผู้คนทั้งชาติ เนื่องจากประชาชนทั่วไปไม่ได้รับผลกระทบใดๆ ทั้งสิ้น มีแต่จะได้รับสิ่งที่ดีขึ้น อย่างน้อยก็ในด้านจิตใจ

หลายสิบปีที่ผ่านมาประเทศเราถูกนายทุนทางการเมืองครอบงำทุกสิ่งทุกอย่างโดยสิ้นเชิง ไม่ว่าจะเป็นด้านเศรษฐกิจโดยรวมของประเทศ 
  • การแสวงหาผลประโยชน์จากการบุกรุกทำลายทรัพยากรของประเทศอย่างต่อเนื่องและลุกลามอย่างกว้างขวาง 
  • การเข้ายึดครองสัมปทานในโครงการที่สร้างรายได้มหาศาล 
  • การเปลี่ยนผลประโยชน์ส่วนรวมของประเทศชาติให้กลายไปเป็นผลประโยชน์ของครอบครัว 
  • การปรับเปลี่ยนบริการสาธารณะซึ่งเป็นสวัสดิการของรัฐให้กลายไปเป็นธุรกิจเพื่อแสวงหาผลกำไรในภาคเอกชน 
  • การใช้งบประมาณแผ่นดินให้เป็นเงินงบประมาณในการหาเสียงด้วยโครงการประชานิยม 
  • การแบ่งแยกชนชั้นของคนในชาติให้ถีบตัวห่างออกจากกันมากขึ้นจนเห็นได้ชัด
  • การเข้าแทรกแซงและควบคุมองค์กรอิสระให้กลายเป็นเครื่องมือทางการเมือง
  • การบั่นทอนทำลายและแทรกแซงกระบวนการยุติธรรมจนประชาชนขาดความไว้วางใจ
  • การใช้ระบบอุปถัมภ์กับวิถีชีวิตของคนไทยแบบไร้ขีดจำกัด

ภาวะที่ประเทศถูกปกครองด้วยกลุ่มบุคคลเพียงคณะเดียวย่อมเป็นภาวะที่ไม่น่าไว้วางใจ หากกลุ่มบุคคลนั้นปราศจากความเที่ยงธรรม มีความตั้งใจจริงในการมุ่งมั่นเพื่อที่จะแก้ไขปัญหาของบ้านเมืองให้ลุล่วงไปด้วยดี สามารถกำจัดระบอบที่เป็นช่องโหว่ให้กับผู้ที่ไม่มีความปราถนาดีต่อบ้านเมืองให้พ้นไปจากระบบการบริหารการปกครองบ้านเมือง เพราะบุคคลเหล่านี้ล้วนแล้วแต่มุ่งหวังผลประโยชน์ส่วนตนทั้งสิ้น แม้แต่อดีตนายกรัฐมนตรีของประเทศหลายๆ คนก็ตาม

การเข้ามาข่มขู่คุกคามของนานาประเทศต่อการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ ไม่ใช่สิ่งที่ควรจะไปให้ความสำคัญมากนัก เพราะในช่วงที่ประเทศเราถูกนักการเมืองกอบโกยโกงกินอย่างบ้าคลั่ง หลายประเทศก็ได้เข้าร่วมในการกอบโกยผลประโยชน์จากประเทศของเราไปด้วยเช่นกัน 

แล้วทำไม? ในหลายสิบปีที่ผ่านมา ประเทศเหล่านี้จึงไม่ออกมาส่งเสียงเห่าหอน เรียกร้องหาความยุติธรรมให้กับประชาชนบ้างเล่า?

ประเทศไทยยังคงมีเอกราชอยู่
เราไม่ได้เป็นเมืองขึ้นหรืออาณานิคมของประเทศใดทั้งสิ้น
เรายังคงไว้ซึ่ง ชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์

ผมเองก็ไม่ทราบว่าเรื่องราวเหล่านี้ยังคงมีสอนอยู่ในโรงเรียนอยู่หรือไม่?
เพราะเท่าที่เห็นด้วยสายตา ประชาชนในวันนี้มุ่งแต่การแสวงหาผลประโยชน์ส่วนตน ทุ่มเทให้กับการใช้จ่ายเพื่อตามหลังวิวัฒนาการโดยไม่คำนึงถึงรายรับ

เวียนวนอยู่กับคำสอนของอดีตผู้นำประเทศผู้ไร้แผ่นดิน
ที่ให้ชีวิตดำรงไว้ใน ... ตัณหา

วันนี้ ... การศึกษา เป็นเรื่องที่สำคัญที่สุดที่ผู้บริหารประเทศไม่ควรที่จะมองข้าม
และน่าที่จะหันกลับมาทบทวนหลักสูตรการศึกษาทุกระดับชั้นของประเทศเสียใหม่
ให้สอดคล้องกับวัฒนธรรมและการเมืองไทย
ไม่ใช่ยังคงยึดติดกับหลักสูตรที่ลอกเลียนมาจากต่างประเทศ
ที่บางประเทศก็ไม่มีทั้งอารยธรรมและวัฒนธรรมของตนเอง
เช่น สหรัฐอเมริกา

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

รู้จักพรรคประชาธิปัตย์

เวลาที่ผ่านไป

คุณบุญรอด