วงจรของสังคม
เหตุที่ทิ้งช่วงห่างออกมา ไม่ใช่ว่าละเลยต่อการแสดงความรู้สึกภายในและแนวความคิดส่วนตัว แต่ว่าได้ลบบความเดิมที่เคยเขียนไว้ออกทั้งหมดไปแล้วจากการนำเสนอและลบมันออกไปหมดสิ้นจากความทรงจำอย่างถาวร และก็ไม่ยินดีที่จะหวนกลับไปคิดถึงมันอีกครั้ง แต่ในส่วนลึกของจิตใจยังคงสับสนต่ออนาคตของประเทศชาติภายใต้เงื้อมมือของผู้บริหารที่นับวันมีแต่การแก่งแย่งชิงดี ลุ่มหลงมัวเมาในอำนาจบารมีและมุ่งหวังแต่การแสวงหาผลประโยชน์จากการทำงาน
ปัญหาส่วนนั้นได้เกิดขึ้นมาตั้งแต่ก่อนปี 2475 แล้วและยังคงต้องมีต่อไป หากทว่าขณะนี้ปัญหาเหล่านั้นกำลังกระจายลงไปสู่ประชาชนในทุกระดับ ก่อให้เกิดการแบ่งพรรคแบ่งพวก แบ่งเป็นฝักเป็นฝ่าย มีการวางแผนกำหนดนโยบายแยกนกออกจากฟ้าแยกปลาออกจากน้ำ บ่อนทำลายระบบของสังคมไทยที่บรรพบุรุษได้เพียรพยายามสืบทอดกันมาอย่างไม่มีวันหวนกลับไปเป็นดังเดิมได้อีกแล้ว นับวันมีแต่จะกระจัดกระจายแตกแยกเป็นเสี่ยงๆ
ประชาชนกำลังหันไปยึดเกาะอยู่กับ "ระบบอุปถัมภ์" ดิ้นรนหาที่ยึดเหนี่ยวโดยไม่มีสติ ที่จะระลึกได้ถึงความถูกต้อง ความชอบธรรม ในสังคม ลืมแม้แต่คำว่า "ศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์" เพียงเพื่อสนองตอบต่อความต้องการของผู้อื่น แล้วก็มุ่งหวังที่จะให้ผู้อื่นมาคอยประคับประคองช่วยเหลือตน โดยไม่มีความคิดที่จะดำเนินชีวิตของตนไปตามเส้นทางที่ควรจะเป็น เส้นทางที่จะต้องพาครอบครัวของตน ชุมชนของตน สังคมที่ตนอาศัยอยู่ ไปยึดติดอยู่กับความถูกต้อง ความมีเหตุมีผล และความที่ควรจะเป็นจริง ไม่ใช่ได้แต่เพียงจินตนาการที่ถูกผู้อื่นมอมเมาให้หลงเชื่อ
สังคมไม่ต้องการคนเก่ง แต่ต้องการคนดี .... คำนี้เป็นคำกล่าวของคนหลายคน ที่ถูกกล่าวถึงบ่อยครั้งมากขึ้นในสังคมทุกวันนี้ เป็นเครื่องยืนยันว่า สังคมกำลังขาดแคลนคนดี แต่คนในสังคมหันไปยกย่องคนเก่ง ซึ่งเป็นคนเก่งที่ใช้ความสามารถของตนสร้างความเจริญให้กับตนเอง ให้กับครอบครัวตลอดจนวงศาคณาญาติและเพื่อนพ้องเท่านั้น ไม่ได้มีความคิดที่จะไปสร้างความเจริญให้กับประชาชนในประเทศเหมือนกับคำพูดของตน
ความร่ำรวยไม่ได้เป็นหลักประกันว่า คนๆ นั้นจะต้องแบ่งทรัพย์สมบัติของตนเองให้กับคนอื่น
ความร่ำรวยไม่ได้เป็นสิ่งยืนยันว่า คนๆ นั้นจะไม่กอบโกยผลประโยชน์ของประเทศชาติไปเป็นผลประโยชน์ส่วนตน
ครอบครัวที่มีทรัพย์สินมากมายมหาศาล ไม่ได้หมายความว่า ทรัพย์สินเหล่านั้นจะได้มาโดยสุจริตทุกบาททกสตางค์
คำถามทุกคำถามของสังคม ยังไม่มีคำตอบกลับมา
จนกระทั่งถึงทุกวันนี้
ปัญหาส่วนนั้นได้เกิดขึ้นมาตั้งแต่ก่อนปี 2475 แล้วและยังคงต้องมีต่อไป หากทว่าขณะนี้ปัญหาเหล่านั้นกำลังกระจายลงไปสู่ประชาชนในทุกระดับ ก่อให้เกิดการแบ่งพรรคแบ่งพวก แบ่งเป็นฝักเป็นฝ่าย มีการวางแผนกำหนดนโยบายแยกนกออกจากฟ้าแยกปลาออกจากน้ำ บ่อนทำลายระบบของสังคมไทยที่บรรพบุรุษได้เพียรพยายามสืบทอดกันมาอย่างไม่มีวันหวนกลับไปเป็นดังเดิมได้อีกแล้ว นับวันมีแต่จะกระจัดกระจายแตกแยกเป็นเสี่ยงๆ
ประชาชนกำลังหันไปยึดเกาะอยู่กับ "ระบบอุปถัมภ์" ดิ้นรนหาที่ยึดเหนี่ยวโดยไม่มีสติ ที่จะระลึกได้ถึงความถูกต้อง ความชอบธรรม ในสังคม ลืมแม้แต่คำว่า "ศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์" เพียงเพื่อสนองตอบต่อความต้องการของผู้อื่น แล้วก็มุ่งหวังที่จะให้ผู้อื่นมาคอยประคับประคองช่วยเหลือตน โดยไม่มีความคิดที่จะดำเนินชีวิตของตนไปตามเส้นทางที่ควรจะเป็น เส้นทางที่จะต้องพาครอบครัวของตน ชุมชนของตน สังคมที่ตนอาศัยอยู่ ไปยึดติดอยู่กับความถูกต้อง ความมีเหตุมีผล และความที่ควรจะเป็นจริง ไม่ใช่ได้แต่เพียงจินตนาการที่ถูกผู้อื่นมอมเมาให้หลงเชื่อ
สังคมไม่ต้องการคนเก่ง แต่ต้องการคนดี .... คำนี้เป็นคำกล่าวของคนหลายคน ที่ถูกกล่าวถึงบ่อยครั้งมากขึ้นในสังคมทุกวันนี้ เป็นเครื่องยืนยันว่า สังคมกำลังขาดแคลนคนดี แต่คนในสังคมหันไปยกย่องคนเก่ง ซึ่งเป็นคนเก่งที่ใช้ความสามารถของตนสร้างความเจริญให้กับตนเอง ให้กับครอบครัวตลอดจนวงศาคณาญาติและเพื่อนพ้องเท่านั้น ไม่ได้มีความคิดที่จะไปสร้างความเจริญให้กับประชาชนในประเทศเหมือนกับคำพูดของตน
ความร่ำรวยไม่ได้เป็นหลักประกันว่า คนๆ นั้นจะต้องแบ่งทรัพย์สมบัติของตนเองให้กับคนอื่น
ความร่ำรวยไม่ได้เป็นสิ่งยืนยันว่า คนๆ นั้นจะไม่กอบโกยผลประโยชน์ของประเทศชาติไปเป็นผลประโยชน์ส่วนตน
ครอบครัวที่มีทรัพย์สินมากมายมหาศาล ไม่ได้หมายความว่า ทรัพย์สินเหล่านั้นจะได้มาโดยสุจริตทุกบาททกสตางค์
คำถามทุกคำถามของสังคม ยังไม่มีคำตอบกลับมา
จนกระทั่งถึงทุกวันนี้
ความคิดเห็น