เกิดจากตัณหา

มีโอกาสแวะเวียนไปเยี่ยมชมบรรดาเว็บบล็อคของชาวบ้านทั่วโลก ก็พบกับความเอาจริงเอาจังและให้ความสำคัญกับเรื่องราวในบล็อคของตนทั้งสิ้น คงมีแต่เราเท่านั้นที่ยังคงมองบล็อคเหมือนกับสนามประลองความสามารถในโลกไร้พรมแดน แต่ก็คิดอยู่เหมือนกันว่าน่าจะได้เวลาที่สมควรในการเริ่มกำหนดจุดหมายและแนวทางของการเขียนบล็อคให้เป็นเรื่องเป็นราวเสียที เผื่อจะเห็นแก่นสารในชีวิตและพบทางนิพพานเสียที

ซึ่งเรื่องที่จะเขียนก็มีหลายแนวทาง เมื่อนำมาพินิจพิเคราะห์ใช้วิจารณญานและสติปัญญาที่มีอยู่ท่วมหัว(แต่เอาตัวไม่รอด)มากลั่นกรองดูอย่างมั่นใจแล้ว ..... สรุปได้ว่าคงไม่มีสาระเช่นเคย ทำไงได้ โลกเราทุกวันนี้มันมีสาระอะไรให้สนใจนัก นอกจากการดิ้นรนไขว่คว้า แสวงหาอำนาจ แล้วก็แสวงหาทรัพย์สินด้วยวิธีการต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นการเบียดบังผลประโยชน์ของประเทศชาติ เอารัดเอาเปรียบผู้อื่น มีแต่ความเห็นแก่ตนเป็นที่ตั้ง เรื่องความน้ำใจนั่นเป็นสิ่งไร้สาระที่สุด นีแหละโลกเรา


บอกก่อนนะรูปข้างบนนี่ได้มาจากเมล์ที่ส่งกันไปมาว่อนในช่วงเหตุการณ์คนแดงเดือดในช่วง เมษายน 2553 ถึง พฤษภาคม 2553 ไม่ได้คิดอะไรหรอก เพราะมองดูภาพนี้แล้วมันบอกไม่ถูกว่ารู้สึกยังไง แต่มันแสดงออกถึงความคิดที่มีต่อความขัดแย้งทั้งหลายทั้งปวงในแผ่นดินว่าควรจะคำนึงถึงเรื่องอะไร ? ต้องให้ความสำคัญกับเรื่องอะไร ? และความขัดแย้งของทุกเรื่องนั้นมีจุดมุ่งหมายเพื่ออะไร ? หรือเพื่อใคร ? และท้ายที่สุดควรจะต้องมีสามัญสำนึกที่ดีว่า สิ่งสำคัญที่สุดก็คือ ชาติ นั่นคือสิ่งที่ควรจะเกิดขึ้นในจิตใจของคนไทยทุกคน ไม่ใช่พากันเรียกร้องในสิ่งที่เป็นธรรมและชอบธรรมสำหรับคนบางคนเท่านั้นโดยไม่มองถึงความเห็นความรู้สึกของคนทั่วแผ่นดิน ทั้งๆ ที่สิ่งที่เรียกร้องบางครั้งก็ขัดต่อกฎหมายบ้านเมือง ขัดต่อความรู้สึกของคนค่อนประเทศ หรือเรียกร้องหาสิ่งที่มีอยู่แล้วแต่ไม่รู้ว่ามีเพราะไม่เคยรู้คุณค่าและความหมายของคำๆ นี้

ประชาธิปไตย

ตลกมาก แต่ขำไม่ออก เมื่อพบว่ากลุ่มผู้ชุมนุมร่ำร้องหาประชาธิปไตยจากประเทศที่เป็นประชาธิปไตย
เป็นการเรียกร้องหาประชาธิปไตยแบบเดิมๆ ที่พากันลืมไปแล้วว่า เป็นประชาธิปไตยแบบทุนนิยมที่มีผู้บริหารเป็นมหาเศรษฐี ที่เอาเงินภาษีอากรของประชาชนไปแจกจ่ายให้กับประชาชนกู้ยืมกันอย่างทั่วถึงในรูปแบบเอื้ออาทรร้อยแปดพันเก้าโครงการ เพื่อให้เป็นหนี้ที่ถาวรยั่งยืนตลอดไปตั้งแต่เกิดจนตาย เป็นการปิดปากประชาชนไปด้วยเพราะในระหว่างนั้นก็เบียดบังผลประโยชน์ของประเทศชาติด้วยวิธีการต่างๆ นาๆ เพิ่มฐานะทางการเงินของตนเองอย่างแยบยลจนกระทั่งมีคนรู้ทันในที่สุด

และศาลตัดสินพิพากษาว่ามีความผิดจริงหลายกระทง ... และให้ยึดทรัพย์บางส่วน
ซึ่งเป็นเรื่องที่ยอมรับไม่ได้เพราะตนเองทำเรื่องอะไรลงไปต้องถูกเสมอ
เพราะคิดอยู่เสมอว่าตนฉลาดที่สุดในแผ่นดินนี้
สงครามกลางเมืองเพื่อทวงคืนทรัพย์สินจึงเริ่มต้น
ก็เท่านั้นเองกับบทความเรื่อง "ตัณหา"